KLIWA — Clivia

Kliwia (rys. 85), podobnie jak hipeastrum, zasługuje na uprawę w mieszkaniach ze względu na piękne kwiaty. Kwiaty te. kielichowate, duże (około 5 cm średnicy), barwy koralowej lub pomarańczowej w wielu odcieniach, zebrane są po 10—20 sztuk na sztywnej łodydze wzniesionej ponad liście. Kliwia kwitnie w kwietniu—maju. Liście tej rośliny są również ozdobne skórzaste, ciemnozielone, długości 20—40 cm, rozłożone symetrycznie na dwie strony. Kliwia. choć nieco zbliżona wyglądem do hipeastrum. nie jest rośliną cebulową, lecz ma grube, mięsiste korzenie. Uprawa tej rośliny w mieszkaniu nie jest trudna. Przez zimę można ją trzymać w dość ciepłym pokoju (około 15 C), ale raczej z dala od światła. Na jesieni podlewamy ją mniej więcej co 10 dni, w zimie zaś jeszcze rzadziej. W marcu przenosimy roślinę na okno i podlewamy regularnie. Ukazujące się na wysokiej łodydze kwiatowe pąki mają skłonność do zwracania się w kierunku światła, toteż aby kwiatostan był prawidłowy, trzeba od czasu do czasu obracać doniczkę. W ciągu lata należy kliwię trzymać w półcieniu i podlewać umiarkowanie, gdyż grube, soczyste korzenie nie znoszą nadmiaru wody. Pożądane jest zasilanie nawozami płynnymi. Roślinę tę rozmnażamy przez podział starszych, rozrośniętych egzemplarzy. Robimy to w czerwcu, po skończonym kwitnięciu. Kliwia nie lubi częstego przesadzania, nie należy więc stosować tego zabiegu częściej niż co 3 lata. Ziemia powinna być dość ciężka i zwięzła, a więc najlepiej kompostowa. Rozmnażanie z nasion jest trudne, gdyż kwiat kliwii, podobnie jak hipeastrum, wymaga zapylenia obcym pyłkiem.