Kwiaty i wazon

Wazon może podkreślić urodę kwiatów albo ją przygasić. Wyobraźmy sobie np. wytworne szklarniowe róże w ludowym dzbanku z kogucikiem albo polne chabry w bogato rżniętym krysztale. Nie chcemy tu jednak narzucać sztywnych schematów i krępować fantazji, podajemy tylko kilka zasad, którymi możemy się kierować, zanim osiągniemy wprawę, nabierzemy wyczucia i będziemy mogli tworzyć własne, oryginalne koncepcje. Dla kwiatów o krótkich szypułkach (bratki, stokrotki, fiołki itp.), nie nadają się wazony o wąskich, długich szyjkach, kwiatów zaś o długich pędach nie należy wstawiać do naczyń niskich i pękatych. Wyjątek stanowią tylko kompozycje oparte na motywach japońskich, w których często rośliny dość wysokie ułożone są w niskich naczyniach. Im wyższe są pędy i większy kwiat, tym wyższe i większe powinno być naczynie. Kształt wazonu i materiał, z którego jest zrobiony, powinien być dostosowany do charakteru kwiatów. Róże szlachetne, goździki na długich łodygach, wysokie chryzantemy o wąskich płatkach, irysy, kalle, bez szklarniowy, anturium, storczyki najładniej będą wyglądały w smukłych szklanych, kryształowych lub porcelanowych wazonach. Szczególnie efektowne jest połączenie kwiatów o subtelnych barwach z nowoczesnymi wazonami z „przydymionego” szkła o fantazyjnych kształtach. Niemal wszystkie kwiaty równie ładnie wyglądają w porcelanowych wazonach czarnobiałych lub jednobarwnych ciemnych. Groszek pachnący, cięte cyklameny i frezja najefektowniejsze będą w wazonach ze szkła, porcelany lub w kryształach, muszą to być jednak naczynia znacznie niższe i o lżejszych kształtach. Dla konwalii dobieramy niewielkie wazoniki szklane, kryształowe czarki, a nawet staroświeckie porcelanowe wazoniki z „koronkowymi” ozdobami.