PELARGONIA — Pelargonium

Pelargonia jest jednym z najpopularniejszych kwiatów naszych okien i balkonów. Znamy kilka gatunków i odmian znacznie różniących się między sobą. Najładniejsza jest niewątpliwie grupa pelargonii wielkokwiatowych, czyli angielskich (Pelargonium grandiflorim).  Kwiaty ich przypominają nieco kwiaty azalii; osiągają one szerokość 6—8 cm i zebrane są po kilka w kwiatostany. Barwy i odcienie kwiatów są bardzo różnorodne, a więc: amaran- toworóżowe, cieliste, karminowe, pąsowe, fiołkowe, wszystkie przeważnie w połączeniu z barwą czarną i białą; często każdy płatek ozdobiony jest dużą, czarną plamą. Pelargonia wielkokwiatowa kwitnie od kwietnia do lipca. Gatunek ten jest bardziej niż inne wrażliwy na warunki atmosferyczne, toteż uprawiany jest w mieszkaniach, a nie na balkonach. Niemniej popularne od poprzednich są pelargonie pasiaste (Pelargonium zonale), nazywane tak z powodu ciemnozielonej pręgi biegnącej dokoła okrągławego, omszałego liścia. Bywają też odmiany o pręgach białych lub żółtych. Kwiaty pelargonii pasiastej są nieduże, lecz zebrane w obfite kwiatostany, które mienią się żywymi barwami: bywają białe, różowe, cieliste, czerwone i pąsowe. Pelargonie pasiaste używane są przede wszystkim do dekoracji balkonów. Lubią one dużo słońca, znoszą suche powietrze i nie wymagają dużej ilości wody. Opryskiwania nie należy stosować. W zimie trzymamy je w chłodnym pomieszczeniu przy oknie i podlewamy tylko ,raz na miesiąc. Bardzo ładna i znacznie różniąca się od poprzedniej jest pelargonia bluszczolistna (Pelargonium peltatum), która można zastosować jako roślinę zwisającą, gdyż ma cienkie, opuszczające się w dół pędy. Liście jej są nieco mniejsze od poprzednich, grube, sztywne i lśniące, z kształtu podobne trochę do liści bluszczu. Pelargonia bluszczolistna ma kwiaty zbliżone do pelargonii pasiastej. Kwitnie przez całe lato, lecz tylko w słońcu.