Medinilla wspaniała cena

Bardzo ważne jest zapewnienie dobrego drenażu w doniczce, gdyż wybitnie szkodliwy jest brak dostępu powietrza do korzeni. Między innymi ze względu na wymianę ziemi zbytnio „ubitej” podlewaniem zalecane jest coroczne przesadzanie. Podlewanie fatshedery powinno być umiarkowane, ale bardzo regularne, gdyż jej korzenie są nie mniej wrażliwe na przesuszenie, jak na zalanie. Fatshederę bez trudu rozmnaża się z sadzonek. Na sadzonki ścina się wierzchołki pędów z 2—3 liśćmi; powinny to być jednak pędy nieco już zdrewniałe, nie w okresie najbujniejszego wzrostu, który przypada na późną wiosnę i lato. Za najlepsze pory sadzonkowania uważane są okresy od połowy lutego do końca kwietnia i od połowy sierpnia do końca września, jeśli jednak mamy okazję zdobycia sadzonki w innym terminie nie musimy się zrażać tymi zaleceniami. Również możliwe jest zrobienie sadzonek z pozostałej części pędu, nie tylko z wierzchołka. W tym celu pędy gęsto ulistnione tnie się na odcinki z 2—3 liśćmi. Sadzonki umieszcza się w małych doniczkach w mieszaninie torfu z piaskiem (1:1) i ustawia w ciepłym miejscu (18—20 C). Ukorzeniają się mniej więcej po 3 tygodniach. Do większych doniczek (o średnicy 10—12 cm) przesadza się ukorzenione sadzonki gdy już mają 2—3 nowe liście. Mimo skromnych wymagań tej rośliny co do ciepła, młode egzemplarze lepiej się czują w temperaturze 16 -18 C. Fatshederę można też rozmnażać przez odkłady, przyginając pęd i dociskając do podłoża w ustawionej w pobliżu doniczce. Ukorzeniony pęd odcina się i sadzi osobno do doniczki, jednak w warunkach amatorskich jest to metoda dość kłopotliwa. Większe znaczenie ma możliwość rozmnażania przez odkłady powietrzne (patrz str. 81), gdyż w ten sposób można skrócić zbyt wyrośnięte egzemplarze, które jak już wspomniano, rozgałęziają się bardzo słabo. Z tego również względu zaleca się umieszczanie po 2—3 rośliny w jednej większej doniczce. Uszczykiwanie zwykle nie powoduje rozgałęziania pędów.