Dorodne kwiatostany hiacynta (Hyacinthus orien- talis)

Naczynia z cebulami ustawiamy w piwnicy i przykrywamy podobnie jak przy pędzeniu w doniczkach papierowymi kołpaczkami. Kiedy wypuszczone przez cebulę korzenie dosięgną już dna słoja, przenosimy roślinę do pokoju i trzymamy w ciepłym miejscu. Gdy pęd ma około 10 cm, kołpak zdejmujemy. Wody w słoju nie trzeba zmieniać, można tylko w miarę potrzeby dolewać trochę i to w ten sposób, aby jej powierzchnia zawsze była o 1—2 cm oddalona od piętki cebuli. Hiacynty pędzone w naczyniach z wodą zakwitają po 2l/2—3 miesiącach od chwili „posadzenia”. Jednak decydując się na ten sposób uprawy trzeba pamiętać, że cebula nie będzie się już nadawała do ponownego pędzenia. Choroby i szkodniki Objawy: pęd wyrasta powoli, na liściach ukazują się wodniste żółtawe plamy i smugi, liście żółkną od szczytu; później liście i pęd kwiatostanowy więdną i czernieją; we wnętrzu u podstawy cebuli łatwo stwierdzić śluzowatą żółtą, cuchnącą masę.
Przyczyna: żółta bakterioza cebul i pędów hiacynta. Zapobieganie: chore rośliny wraz z ziemią natychmiast usuwać. Objawy: żółknięcie i więdnięcie liści, przy czym łatwo je z cebuli wyciągnąć; pomiędzy łuskami cebuli widać biały splot grzybni z powstającymi w nim czarnymi tworami. Przyczyna: choroba pochodzenia grzybowego (zgnilizna twardzikowa hiacynta). Zwalczanie: zapobiegawczo zaprawiać cebule na sucho Kaptanem; chore rośliny wraz z ziemią natychmiast usuwać. Objawy: najpierw szczyty liści brunatnieją i marszczą się, później gnije kwiatostan; gnijące miejsca pokrywa szary pleśniowaty nalot. Przyczyna: opanowanie przez grzyb szarej pleśni hiacynta.