ZIELISTKA — Chlorophytum

Liście zielistki zbliżone są do liści niektórych traw, ale znacznie szersze. Wyrastają bogatym pióropuszem wprost z ziemi i rozchylają się na boki. Najbardziej dekoracyjne są formy
o liściach biało obrzeżonych lub pasiastych i takie tylko warto uprawiać w mieszkaniach. Zielistkę można ustawiać, podobnie jak trzykrotkę i skalnicę, na ściennych półeczkach, gdyż wypuszcza ona liczne zwisające rozłogi zakończone pęczkami liści. Ojczyzną zielistki jest Przylądek Dobrej Nadziei. Rośnie tam ona na korze drzew jako epifit, jak u nas mchy i porosty. Zielistka jest rośliną mało wybredną. Nie wymaga częstego podlewania, gdyż w jej grubych, mięsistych korzeniach gromadzi się zapas wody; toteż lepiej tę roślinę podlewać rzadziej, ale obficie. Poza wymienionymi tu typowymi roślinami zwisającymi można znaleźć i w innych grupach odmiany o pokroju nieco zwisającym są np. zwisające formy kaktusów, paproci, fuksji itp.