ACHIMENES — Achimenes longiflora

Ta niewielka roślina (wysokości 20—35 cm) bardzo ładnie kwitnie i nadaje się do uprawy w każdym mieszkaniu. Achimenes pochodźi z Brazylii i Meksyku. Liście ma jajowate, na końcu zaostrzone i całe pokryte drobnymi włoskami. Kwitnie w lecie, czasem nawet tak obficie, że spod kwiatów nie widać liści (rys. 78). Kwiaty są dość duże, o płatkach osadzonych na drugiej rurce i płasko rozpostartych. Najczęściej mają barwę jasnoniebieską, niektóre odmiany kwitną ciemnoniebiesko, czerwonawo, jasnoróżowo i biało; bywają nawet dwubarwne. Jeśli pędy achimenes zbytnio wyrosły; „wybujały”, powinniśmy całą roślinę otoczyć spiralnie cienką nitką, którą przywiązujemy do drewnianego palika wstawionego w środek doniczki. Achimenes lubi ziemię liściową z dodatkiem torfu i kompostu. Potrzebuje też obfitego podlewania i dużo powietrza. Od maja zasilamy rośliny co 2 tygodnie rozcieńczoną gnojowicą lub mieszanką nawozów mineralnych. Przy takim pielęgnowaniu zakwitają na początku czerwca i kwitną obficie przez całe lato. W końcu sierpnia, kiedy przestają kwitnąć, trzymamy je nadal w ciepłym pokoju i podlewamy coraz rzadziej, aż wreszcie całkowicie zasuszamy. Na wiosnę rośliny przesadzamy. Achimenes rozmnażamy przez podział grubych kłączy pokrytych białymi łuskami. Kłącza dzielimy na kawałki tak, aby każdy miał co najmniej 1 pąk i sadzimy w końcu lutego lub w marcu do niewielkich doniczek (średnicy około 10 cm). W jednej doniczce umieszczamy dość głęboko (4—6 cm) 4 kłączy i podlewamy. Doniczki z przesadzonymi kwiatami ustawiamy w ciepłym miejscu nawet przy niezbyt gorącym piecu i podlewając umiarkowanie trzymamy tam do czasu, aż zaczną wydawać nowe pędy. Wówczas przenosimy je na okno, podlewamy obficie, a w dni upalne cieniujemy i zraszamy. Można też spróbować rozmnażania achimenes przez sadzonki, które zakorzeniają się łatwo, szczególnie wtedy, gdy znajdują się w ciepłym pomieszczeniu.