SZAFIREK — Muscari

Szafirki to niewielkie, mało znane, lecz ładne i łatwe do uprawy rośliny cebulowe. Osiągają zaledwie 10—20 cm wysokości mają wąskie liście wyrastające wprost z cebuli i drobne prawie kuliste kwiaty pięknej szafirowej barwy, zebrane na szczycie łodygi w podobny do grona kwiatostan. Rozmnażamy je w okresie od czerwca do sierpnia z cebulek przybyszowych powstających obok starszych cebul. Cebulki te sadzimy od razu lub trzymamy do momentu sadzenia w suchym piasku. Szafirki przeważnie sadzone są w ogrodach i kwitną wtedy w kwietniu—maju. Można je jednak podobnie jak wiele innych roślin cebulowych pobudzić do wcześniejszego kwitnienia. Wybieramy jesienią kilkuletnie, silne cebule tych roślin i sadzimy po kilka do płytkich, szerokich doniczek lub glinianych misek. Przenosimy je do piwnicy lub innego chłodnego, lecz zabezpieczonego przed mrozem pomieszczenia i trzymamy do grudnia podlewając umiarkowanie. W grudniu przenosimy je do mieszkania i umieszczamy na oknie w temperaturze około 15 C. Zakwitają przeważnie po upływie 4—6 tygodni. Jeżeli chcemy cebule wziąć jeszcze raz do pędzenia, postępujemy z nimi tak, jak z cebulami przekwitłych tulipanów.