Ładny związany bukiecik drobnych kwiatków

Jeżeli ofiarowujemy jakiś upominek lub pudełko czekoladek czy książkę, nie zapomnijmy pod sznurek opakowania wsunąć małego, ładnie związanego bukiecika drobnych kwiatków. Można też sobie doskonale poradzić, jeżeli nie stać nas na kosztowny bukiet ślubny z drogich kwiatów szklarniowych. Dużo wdzięku będzie miała np. wiązanka z kilkunastu cyklamenów, z kilku pęczków groszku pachnącego, narcyzów lub nawet drobnokwiatowych różyczek ogrodowych. Dodajemy wówczas dużo zieleni (gałązki asparagusa) i dość suto zdobimy wstążeczką, przewijając ją między kwiatami. Ostatnio staja się znowu modne przemiłe niewielkie zwarte bukieciki, tzw. biedermeierowskie. Robimy je z drobnych, ciasno ułożonych kwiatów i otaczamy „kołnierzykiem” z przy marszczonej koronki, sztywnego tiulu lub nawet wstążki. Wiązanka taka jest kolista, płaska, w środku nieco podwyższona. Kwiaty układa się ciasno jeden przy drugim wszystkie łodyżki na długości kilku centymetrów ciasno owija się wąską wstążką, spuszczając luźno jej końce. Na takie wiązanki doskonale nadają się konwalie, duże stokrotki,  drobne różyczki lub nawet pełne narcyzy. Szerokość „kołnierzyka” powinna wynosić około 10 cm. Jeżeli trudno nam jest równo i ściśle ułożyć kwiaty, możemy posłużyć się krążkiem z dziurkowanej tekturki; kwiaty wkładamy w dziurki, a brzeg podkładu maskujemy „kołnierzykiem”.