Wiązanki okolicznościowe

Wybierając się do przyjaciół na imieniny lub inne uroczystości nie zawsze możemy wstąpić do kwiaciarni; czasem nie mamy pieniędzy’ na drogie kwiaty, a czasem szczególnie w okresie popularnych imienin nie możemy dostać tego, na co mamy ochotę. Jeżeli jednak uda nam się kupić tańsze kwiaty na stoiskach ulicznych lub u ogrodnika albo też dostarczy nam własna działka czy ogródek, spróbujmy własnoręcznie ułożyć wiązankę tak, aby wyglądała jak z kwiaciarni. Najłatwiej zrobić tzw. wiązankę luźną; układa się ją trzymając pierwszy kwiat w lewej ręce, a prawą dokładając następne. Łodygi kwiatów nie powinny stykać się na całej długości, lecz jedynie w miejscu wiązania, dlatego następne kwiaty przykładamy trochę ukośnie, każdy w inną stronę. Jeżeli mamy w domu asparagus, dodajmy do ułożonych kwiatów 1—2 gałązki i zwiążmy razem dość silnie wstążką na kokardkę z długimi końcami. Można też wiązać kwiaty cienkim sznurkiem lub rafią i miejsce związania owinąć błyszczącą cyn- folią. Całą wiązankę zawińmy w celofan, tomofan albo lepiej  w czysty biały papier. Trzeba zawczasu pomyśleć o tym, aby w domu znalazło się trochę wstążeczek i parę kawałków materiału do opakowania.