NARCYZ — Narcissus

Narcyzy doskonale nadają się do pędzenia i już w styczniu — lutym można mieć w domu kwitnące rośliny. Najbardziej znane są pojedyncze, białe, pachnące narcyzy (Narcissus poeticus) uprawiane w ogrodach o masowo sprzedawane w maju na ulicach miast. Oprócz nich uprawiane są też inne gatunki niemniej ładne i zasługujące na rozpowszechnienie. jak na przykład tacety i narcyzy trąbkowe. Narcyzy wielokwiatowe, inaczej tacety (Narcissus tazetta) pochodzą z południowej Europy, Chin i Japonii. Kwiaty ich podobne są do kwiatów najpospolitszych pojedynczych narcyzów, lecz zebrane po kilka na szczycie łodyg. Nadają się one do wczesnego pędzenia i zakwitają przeważnie w grudniu i styczniu. Bardzo efektowny jest narcyz trąbkowy (Narcissus pseuilo- narcissus) niesłusznie zwany żonkilem. Charakterystyczna dla niego długa, żółta rurka, nazywana przez botaników przy- koronkiem, osadzona jest w środku korony kwiatu; płatki otaczające przykoronek są białe lub żółte. Gatunek ten krzyżowany z innymi wydał wiele odmian różniących się między sobą barwą, długością przykoronka i porą kwitnienia. Nie wszystkie odmiany narcyzów nadają się do wczesnego pędzenia. Do najwcześniej kwitnących należą między innymi następujące odmiany: „Golden Spur”, „Princeps” i „Dawson City” czysto żółte, „Golden Harvest” złotożółty z cytrynowożółtym przykoronkiem oraz trochę później kwitnący „King Alfred” również o żółtych, lecz znacznie większych kwiatach i silnym zapachu. Bardzo ładną odmianą jest „Spring Głory” o płatkach dużych, kremowych i żółtym przykoronku, również silnie pachnąca.