KRINUM — Crinum

Gatunki należące do rodzaju krinum są roślinami cebulowymi. Pochodzą z okolic podzwrotnikowych i osiągają znaczne rozmiary. Powinny być uprawiane podobnie jak palmy, w dużych donicach, a nawet w drewnianych kubłach, toteż nadają się raczej do dużych pomieszczeń.
Liście krinum są długie (osiągają 80 cm długości) i dość szerokie. Liczne kwiaty zebrane w baldachy na szczycie łodygi są dzwonkowate, białe, niekiedy różowawe lub purpurowe. Uprawa krinum nie jest skomplikowana. W lecie można wynieść roślinę do ogrodu lub na balkon ustawiając w miejscu słonecznym. Ponieważ w ojczyźnie swej rośliny te rosną przeważnie w miejscach wilgotnych, w okresie letnim należy podlewać je obficie; można również zasilać nawozami płynnymi. Na zimę przenosimy krinum do chłodnego pokoju lub nawet do ciepłej piwnicy i w ciągu 6 miesięcy jesienno-zimowych zupełnie nie podlewamy. Ziemię dajemy żyzną, próchniczną, liściowo-inspektową. Krinum rozmnażamy na wiosnę. W tym celu odcinamy od starej cebuli kilka najsilniejszych bocznych cebul, robimy to jednak nie częściej niż raz na 3—4 lata. Rozmnażanie z nasion nie opłaca się, ponieważ siewki kwitną dopiero po kilkunastu latach.